ESC ili European Solidarity Corps (nekada poznatiji kao Evropski Volonterski Servis) je projekat koji finansira Evropska unija, a dio je Erasmus+ programa. Ovaj program predstavlja mogućnost za sve mlade iz zemalja Evrope, uzrasta 18-30 godina sa ciljem da određeno vrijeme provedu u organizaciji za koju odluče da apliciraju i gdje će usvojiti neka nova znanja i dodatno usavršiti rad u praksi. Kako je u jednom od tekstova bilo reči o volontiranju u Estoniji, u ovom tekstu možete pronaći sve informacije u vezi sa volontiranjem u Belgiji.
Priprema za praksu i prikupljanje informacija
Pretragu raspoloživih projekata kao i apliciranje za iste možete obaviti na Evropskom Omladinskom Portalu. Postoje kratkoročni (2 nedelje do 2 mjeseca) i dugoročni projekti (između 2 i 12 mjeseci). Učešće na ovim projektima, kao i troškovi koje kompletan boravak u određenoj zemlji zahtijeva, apsolutno su pokriveni od strane Evropske unije. To znači da od momenta kada, nakon što vam je javljeno da ste primljeni, započnete proces viziranja, imate finansijsku podršku i pokriće troškova dokumentacije. U finansijsku podršku uključeno je i pravo na refundaciju avionske karte po prijemu u zemlju ili u dogovoru sa organizacijom koja vam je može i sama unaprijed bukirati, stan/kuća u kojoj ćete živjeti, dnevni obroci kao i mjesečni džeparac.
Sa konceptom ESC programa bila sam već duže vrijeme upoznata, ali zato pronaći projekat koji će po svemu odgovarati mojim preferencijama nije bilo lako. Kako su većinom fokusirani na rad u organizaciji ili direktan rad sa određenim grupacijama, umjetnički ESC projekat je prava rijetkost. A onda sam sasvim slučajno naišla na otvoren poziv koji je objavila rezidencija Destelhaide Hanenbos (Destelheide Hanenbos) u Belgiji. Ono što Belgijanci posebno izdvajaju jeste entuzijazam, kreativnost i konstantna želja za napredovanjem, što je, pretpostavljam, u mom slučaju bilo prepoznato.
Smještaj i prvi dani
Kuća u kojoj sam živjela se zapravo nalazila u okviru ovog velikog kompleksa, tako da sam imala priliku da dosta vremena provedem istražujući okolinu, i uvijek bih pronašla nešto novo što bi me dodatno inspirisalo. Dvorp je zaista sjajno naselje koje ne može da dosadi i čine ga unikatno ukrašena dvorišta i zidane kuće. Tu je i šuma Halerbos (Hallerbos) koja jednom godišnje postaje plava, tako što se sa prvim znacima proljeća javljaju plavi zvončići koji prekrivaju gotovo cijelu njenu površinu. U blizini se nalaze i magični dvorci Huzingen (Huizingen) i Bersel (Beersel) kao i jezero Zevenbronen (Zevenbronnen).
Što se samog smještaja tiče, svaki volonter po pravilu dobija svoju sobu, a dnevni prostor i kuhinju dijeli sa ostalim volonterima. U mom slučaju, hrana je podrazumijevala menzu u okviru rezidencije, dok zavisno od drugih organizacija neki volonteri dobijaju novac za hranu koju će sami spremati. Iznos mjesečnog džeparca je relativan i zavisi od organizacije i životnog standarda države i obično predstavlja simboličnu finansijsku podršku za uobičajene troškove.
Destelhaide-Hanenbos je umjetnička rezidencija koja se nalazi u gradiću Dvorpu (Dworp), desetak kilometara južno od centra Brisela. Okružena šumom, zaista predstavlja oazu za umjetnike jer je idealno sklonište za sve one koji hoće da u miru stvaraju, van gradske buke. Kompleks se sastoji od više zgrada koje sadrže različite prostorije – od hale za koncerte, teatar sale preko muzičkog studija, mračne sobe za fotografiju do sale za vajanje i ostalih radnih prostorija.
Moji prvi dani u Belgiji podrazumijevali su, između ostalog, sedmodnevno učešće na uvodnom treningu koji predstavlja početnu tačku ESC programa i priprema volontere za ono što će dalje raditi u host organizaciji (organizaciji koja ih prima) i šta mogu očekivati od cijelog programa. Sredinom boravka organizuje se i srednjoročni trening i suština oba treninga je zapravo da okupi sve mlade ljude koji rade ESC u istoj državi. Baš to je jedinstvena šansa da osnujete nova prijateljstva, posjećujete jedni druge, organizujete gomilu zajedničkih putovanja ili odlazaka na festivale.
Zaduženja u okviru prakse
U rezidenciji sam bila dio tima za komunikacije, tako da je moj glavni zadatak bio upravo foto-dokumentovanje rada umjetnika koji dolaze u našu rezidenciju (AiH Artists in Residence). Vrijeme sam većinom provodila sa slikarima, muzičarima, dizajnerima, plesačima, a nerijetko i sama aktivno učestvovala u njihovim procesima stvaranja. Pored toga, radila sam i dizajn postera, magazina, flajera, kreiranje edukativnih foldera, uređivanje bloga i pisanje tekstova, organizaciju umjetničkih tura, kao i rad na ličnom umjetničkom projektu.
Takođe sam imala sam priliku da se priključim grupi umjetnika zainteresovanoj za oblast ljudskih prava i da se samostalno organizujemo kao Internacionalni Klub, pa se kao rezultat našeg rada izrodio projekat tačnije Omladinska razmjena Nova Pangaja, čija je realizacija planirana za avgust 2021. (za više informacija možete kontaktirati Evelin van Heke).
Zaduženja su zaista bila raznolika, s obzirom na to da su i sami dani u rezidenciji bili takvi, pa sam dobila potpunu slobodu izbora da radim ono što me najviše ispunjava. Ono što bih takođe izdvojila je lični umjetnički projekat: foto-knjigu Humans of Destelheide & Hanenbos (Ljudi Destelhaida i Hanenbosa) koja je bila realizovana na holandskom jeziku, što je predstavljalo veliki izazov, kako u pripremi tako i u realizaciji. Knjiga je rađena ručno pa predstavlja unikat koji je i danas postavljen na ulazu u rezidenciju i omogućava radoznalim posjetiocima da kroz foto-portrete bolje upoznaju čitavo osoblje koje stoji iza imena ove organizacije.
Kao polaznica Ljetnje akademije, a potom i kao fotograf ovog događaja, bilježila sam momente u ateljeima, od Slike i Slikovnosti, Poezije video pokreta, preko Kreativnog pisanja i komponovanja, pa do Kolektivnog teatra i Animacije. Ove fotografije našle su se na društvenim mrežama i stranicama magazina rezidencije, portfolijima umjetnika kao i na objavama De Ferman (De Veerman) organizacije za umjetničku edukaciju, sertifikovane od strane Flamanske vlade. Pored fotografisanja, i sama sam aktivno učestvovala u ateljeu Eksperimentisanje sa različitim materijalima Serendipity pod vođstvom predavača sa Kraljevske akademije u Antverpenu.
Cijela ova godina ESC projekta donijela je brojna iskustva, spontana putovanja u više od 30 gradova, najmanje 5 država i bezbroj poznanstava. Naučila sam koliko je moguće ostvariti potencijale kroz konstantno napuštanje zone komfora, koliko je važno zauzeti se za sebe i svoj rad. Koliko je divno putovati sam, upoznati ljude i otvoriti pluća za nove avanture. Naučila sam i da uvijek možemo više i ljepše od onoga što trenutno jesmo, zato bih preporučila svim mladima da se prijave na ovaj projekat i sami dožive avanture koje ih čekaju!
